Jezelf spiritueel ontwikkelen kan een prachtig proces zijn. Het helpt je jezelf nog beter te leren kennen en je eigen levensvisie te ontwikkelen. Daarbij kom je vaak met allerlei verschillende dingen in aanraking. Sommige daarvan zul je niet zoveel mee hebben, terwijl anderen je tot in de kern vervullen met plezier.
Tijdens je ontwikkelingsreis kom je vaak ook minder leuke dingen tegen. Je komt pijnpunten in jezelf tegen, net als de blokkades en lasten die je bij je draagt. Dat kan behoorlijk zwaar en confronterend zijn.
Het is dan ook niet vreemd als je spirituele reis pittige fases kent.
De valkuilen om op te letten
En net als bij iedere reis, iedere ontwikkeling, zijn er valkuilen om op te letten.
Dingen om in de gaten te houden, om te voorkomen dat je het jezelf te moeilijk maakt.
Ik zou dan ook graag twee valkuilen met je willen delen die in mijn ogen belangrijk zijn.
Je antennes teveel naar buiten richten
Voor mij is jezelf beter leren kennen en meer jezelf worden de kern van spiritualiteit.
Het is een reis naar binnen toe.
Daarbij kan het zeker fijn zijn om te werken met signalen van buiten jezelf, van je omgeving of van het universum.
Dat kunnen namelijk hele waardevolle richtingaanwijzers zijn.
Maar hier komen we wel de valkuil tegen dat je je aandacht teveel naar buiten gaat richten.
Zo is het bijvoorbeeld heel tof om te werken met engelen getallen, maar ze zijn niet zo belangrijk als de signalen van je eigen emoties en lichaam.
De begeleiding van buiten jezelf is nooit zo belangrijk als de leiding in jezelf.
Altijd een volgend stapje
De andere belangrijke valkuil is dat het geen reis wordt waarin je van pijnpunt naar pijnpunt reist.
Pijnpunten, uitdagingen en belemmeringen horen erbij, maar ze staan hoeven niet in de spotlight te staan.
Het is dan ook heel gezond en normaal om af en toe helemaal niet bezig te zijn met jezelf helen en met je eigen proces.
Gewoon even bezig zijn met je dagelijkse ding is zo waardevol. Een pauze vol saaiheid heb je soms ook nodig om jezelf weer helemaal op te laden.
Bij deze valkuil hoort ook dat het niet de bedoeling is dat je het gevoel gaat krijgen dat je nooit goed genoeg bent, dat je nooit geheeld bent.
Als mens hoef je niet perfect te zijn. Niet elke belemmering hoeft weggehaald te worden. Dat is ook niet nodig om gelukkig te zijn of om te genieten.
Ieder mens heeft zijn eigen dingetjes.
En het zijn ook onze imperfecties die ons ingangen geven om ons met elkaar te verbinding.
Er dus niks mis met ervoor kiezen om een bepaald patroon juist lekker te laten voor wat het is.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
Wat een heerlijk artikel voelt bevrijdend.
De laatste tijd had ik steeds het idee dat ik iets niet goed deed of niet hard genoeg me best deed net alsof ik aan het falen was.
Maar ik ben er toch wel achter dat niet alles te helen valt en misschien moet ik dat niet eens willen het heeft me natuurlijk ook gemaakt tot de persoon die ik nu ben.
Heerlijke blog het resoneert enorm hier ook wat je zegt dat het soms heerlijk is om even niet bezig te zijn met helen en je eigen proces ja zo ervaar ik het ook soms is het idd heel pittig en intens en dan wil ik gewoon kind zijn en bellen blazen of springen op een luchtkussen of trampoline lekker ongecompliceerd bezig zijn
En het leuk is dan ook weer dat gewoon even lekker kind zijn juist weer heel erg helend is.