De behoefte aan erkenning. De meeste van ons geplaagd worden door onzekerheid en de behoefte aan goedkeuring geplaagd, maar er is nog een andere belangrijke behoefte die vaak vergeten wordt. Dat is de behoefte aan erkenning
Het verschil tussen de behoefte aan goedkeuring en de behoefte aan erkenning
De behoefte aan goedkeuring
Als je behoefte hebt aan goedkeuring betekent dat dat je bang bent om fouten te maken en dat je graag wil voelen dat je het goed doet en goed bent. Als iemand dan ook aangeeft dat je iets goed gedaan hebt of goed bent, dan raakt dat veel. Dit gebeurt met name als de persoon die dit zegt belangrijk voor jou is.
Om het verschil tussen deze behoeftes duidelijker te maken, kunnen we zeggen dat de behoefte aan goedkeuring te maken heeft met resultaten of jezelf.
De behoefte aan erkenning
Erkenning betekent dat er gezien en bevestigd wordt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het werken aan je onzekerheid. Wanneer jij steeds zelfverzekerder wordt en dat voelt, wil je eigenlijk het liefste ook dat dat gezien wordt. Dat er bijvoorbeeld iemand zegt dat je er anders uitziet.
Een ander voorbeeld is als jij heel hard hebt gewerkt aan een project. Het is fijn als iemand ziet dat het er goed uit ziet (goedkeuring), maar eigenlijk zou je willen horen dat iemand ziet hoe hard je er aan gewerkt hebt. Dat iemand begrijpt dat er veel tijd, energie en inzet in is gaan zitten. Je wilt er erkenning voor.
Wat doet een onvervulde behoefte aan erkenning met je?
Als jij die behoefte hebt om gezien te worden of dat je harde werk erkent wordt en dat gebeurt niet, dan kan dat behoorlijk zeer doen. Je voelt je dan vaak heel eenzaam en er niet bij horen. “Begrijpt niemand me?”
Je hebt dan ook gelijk een allergie voor mensen die jou iedere keer om goedkeuring, erkenning en bevestiging vragen. Je vindt dat gedrag van mensen heel vervelend.
Hoe kun je dit helen?
Wat je nodig hebt is erkenning van jezelf. Je denkt te makkelijk over de dingen die je doet en bereikt. Jij geeft jezelf daardoor geen erkenning.
De kans is heel erg groot dat je ouders je ook te weinig erkenning hebben gegeven in je kindertijd. Daardoor heb je aangenomen dat je jezelf geen erkenning niet nodig of zelfs stom is.
Stap daarover heen en geniet van je resultaten. Vier ze zelfs met iets lekkers, cadeautje of een uitje. Zeg simpel weg tegen jezelf: “wauw dit heeft me veel tijd, energie en inzet gekost en het is soms heel moeilijk geweest, maar ik heb het wel gedaan. Daar ben ik echt trots op!”
Juist die ‘simpele’ dingetjes in je leven integreren zorgt ervoor dat je deze behoefte vervult en jezelf steeds meer heelt.
Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.
Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.
ohhhh zo herkenbaar weer scarlet, dank je wel!
erkenning…. hoe zou dat voelen.
ook heb ik moeite met vergeven, mezelf en anderen. omdat mijzelf nimmer iets is vergeven in mijn jeugd.
tot op de dag van vandaag zelfs nog niet.
toen ik bij ouders op de bank zat te huilen zei mijn moeder zelfs; zal ik je nu eens vertellen wat je fout hebt gedaan?!
nu zit ik in nog dieper gevoel van overbodigheid en me te veel voelend op de wereld.