Een van mijn eerste herinneringen uit mijn kindertijd is een droom die ik had toen ik niet meer kon dan kruipen.
In deze droom was ik in de tuin van mijn ouderlijk huis. In het midden van de tuin, recht voor me, lag een grote mooie slang die zijn eigen staart aan het opeten was.
Hier was ik helemaal niet bang voor. Het klopte en een ding wist ik zeker: ik moest naar deze slang toe. Ik moest in de cirkel gaan zitten die hij gecreëerd had. Daar hoorde ik te zijn. Dat was mijn plekje.

Maar iedere keer dat ik er naartoe begon te kruipen, trok mijn vader me terug en zette me weer op de plek waar ik begonnen was.
Keer op keer deed hij dit en ik werd daar zo verdrietig van. Ik wilde naar mijn slang en de slang die keek me ook aan.
Maar, mijn vader bleef me tegenhouden tot ik het opgaf.
Wat erover bleef was een diep verlangen naar de slang én een diep gevoel van verdriet, maar ergens ook het gevoel dat ik altijd verbonden met die slang zou blijven.

Deze droom is me altijd bijgebleven. Ik heb hem altijd bij me gedragen. Het is waarschijnlijk ook de oorzaak voor mijn liefde voor reptielen en slangen. Al houdt ik evenveel van alle dieren.

De vertaling van de droom

Deze droom heb ik pas kunnen vertalen toen ik mijn eerste droomencyclopedie kocht. Dat was toen ik 15 was en de vertaling verwoorde wat ik altijd al voelde, maar niet in woorden uit kon leggen. Die slang was de bron. De oerbron, mijn bron.
En mijn zielsles in dit leven is onder anderen weer bij die bron te komen terwijl ik ook gewoon leef.
Het leven en de bron voor mezelf samen te brengen. Ongeacht wat anderen daarvan vinden en ongeacht wie me tegen wil houden.
Als baby was ik lichamelijk niet ver genoeg en onafhankelijk genoeg om me los te maken en mijn leven met de bron te verenigen.
Nu ben ik dat gelukkig wel, maar nu mag ik eerst leren om alle meningen en visies los te laten, zodat ik naar die bron toe kan gaan.
De visie van mijn vader hoort daar ook zeker bij.

Loslaten wat ik moet

Maar ook heel veel van wat anderen mij geleerd hebben over de spirituele wereld. Over hoe het werkt en over wat ik moet doen en wie ik moet zijn. Ik mag de visie terughalen die niet waar waar was. Al is dat laatste me gelukkig al gelukt toen ik 16 was en in die encyclopedie zat te bladeren.

Wat voor mij een van de belangrijkste inzichten in dit proces is geweest, is dat hoe het voor een ander werkt niet hetzelfde hoeft te zijn met hoe het voor mij werkt.
Dat is best een lastig inzicht als je zielsmissie ook is om mensen helpen zich te verbinden met de spiritiele wereld. Ze helpen hun eigen bewustzijn te vergroten.
Maar het is niet mijn taak om jou mijn visie op te leggen. Het is mijn zielstaak om dingen met je te delen die je helpen je eigen visie terug te vinden.

Een zachte uitnodiging

Daarom is mijn uitnodiging voor vandaag dat je op blijft letten en blijft checken welke inzichten en visies wél bij je passen en met je resoneren en welke niet.

Ik wil je daarbij ook uitnodigen om te blijven luisteren naar je angst. Veel spirituele visies werken namelijk in op je angst. Ze geven je het gevoel als je het niet op hun manier doet, dat je het dan niet goed doet.
Dat kan het lastiger maken om goed te filteren wat wel en niet met jouw visie overeenkomt en daar ontstaan dan ook vaak blokkades in de reis terug naar je ziel.
Als iets je angst triggert, kan het dan ook fijn zijn om juist eerst de tijd te nemen om dingen echt te analyseren voor jezelf.

Scarlet Le Pair

Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.

Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.