Iedereen heeft een of meerdere gidsen. Dit zijn bijzonder lichtwezens die je als een soort energetische mentor begeleiden en ondersteunen. Je spirituele gidsen zijn je hele leven bij je, maar het is niet vreemd als je plotseling een gids ontdekt waar je nog niet eerder contact mee hebt gehad.
Spirituele gidsen zijn dus heel anders dan geesten. Geesten zijn overleden, zielen. En alhoewel liefdevolle geesten ook zeker een advies kunnen geven, is dat heel anders dan een advies die een spirituele gids aan je geeft.
Een geest heeft namelijk nog een eigen mening, net als een mens dat ook heeft. Je lieve oma heeft ook haar eigen visie op wat goed voor je is.
Een gids heeft die eigen mening niet meer. Die zit in een soort observerende rol. Die ‘vindt’ niks. Een gids is alleen bezig met wat goed voor jou is.
De spirituele gids die ik pas veel later in mijn leven heb ontmoet
Van een gids ben ik me al mijn hele leven bewust. Ik heb hem als kind al gezien en gevoeld en dat is nooit weggegaan.
Toen ik ongeveer 20 was, veranderde mijn leven enorm. Er speelde zoveel en daar kon ik heel lastig mijn weg in vinden. Ik liep behoorlijk vast.
Gelukkig werkte ik toen al heel intensief met de energetische wereld, wat me veel houvast heeft gegeven.
Een van de dingen die me houvast heeft gegeven is het bewust worden van een nieuwe gids.
Hij was niet nieuw in de zin dat hij net pas bij me gekomen was, want hij is mijn hele leven al bij me geweest.
Hij was nieuw in de zin dat ik hem nog nooit zo gezien of gevoeld had.
De ontmoeting
Ik werk zelf heel veel met dromen en astraal reizen, daardoor vond deze ontmoeting dan ook in een droom plaats.
In deze droom, die heel helder en levensecht was. Liep ik een trap naar beneden toe. Onderaan die trap kwam ik in een hele mooie ruimte waarin een haardvuur brandde.
Het licht daarvan verlichtte heel de ruimte. Daardoor kon ik het grote bureau zien met de grote leren stoelen en de eindeloze rijen aan boekenkasten.
Aan het bureau zat mijn gids.
Ik krijg vaak de vraag hoe je je gids herkent. Hoe je ‘weet’ dat hij het is.
En het lastige is dat je het gewoon weet. Je voelt het met zoveel zekerheid in elke vezel.
Twijfel is er ook, want twijfel hoort bij het menszijn, maar het weten is zoveel sterker.
Zonder woorden wist ik dat hij me vroeg om ook aan het bureau te komen zitten.
Toen ik dat deed, schoof hij een boek naar voren toe waarin allerlei beelden/foto’s zaten.
Sommige helder, sommige vaag, maar ik zag dingen waarvan ik wist dat ik doe moest weten.
Dingen die zeer deden, maar ook rust gaven.
Dingen die me inzicht gaven in mijn pad, maar ook dingen die ik moest verwerken.
Dat nam ik allemaal in me op.
Stille ondersteuning
Hij heeft in die droom (en ook daarna) nooit wat tegen me gezegd.
Maar, ik kan hem heel goed voelen. Zijn rust en stille mentorschap. Hij is heel geruststellend.
Dat maakt ook dat ik hem vooral ‘tegenkom’ of in mijn dromen opzoek als ik in een lastiger fase zit.
Als ik heimwee heb of iets of iemand mis of als ik een pittige keuze te maken heb.
Ik werk dan ook niet veel met hem samen, maar de verbinding voel ik sinds de eerste ontmoeting nog steeds.
En dat is zo’n fijn en ondersteunend gevoel.
Laatste woorden
Dit is eigenlijk ook waar spiritualiteit voor mij om gaat.
Het is geen vaste wetenschap, het is een geloof. Het is iets in jezelf en van jezelf.
Dit is zo persoonlijk, maar ook iets om te delen met mensen die met dezelfde dingen bezig zijn en het ook interessant vinden.
Het is voor mij het ontdekken wie je bent en hoe voor jou jouw leven werkt.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
Hoi Scarlet,
Mijn gidsen voel ik niet om mij heen, heel soms als ik ze aanroep voor hulp voel ik een licht tinteling.
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik mijn gids gehoord, ik lag in bed en vroeg mijn beschermengel om mijn gidsen te sturen die mij op dat moment het best van dienst kon zijn om mijn hart te openen, verruimen en te verlichten. Midden in de nacht hoorde ik een stem die zei, Monique ik kom, ik begon hevig te schudden en voelde in mijn lichaam koolzuur belletjes, in eerste instantie werd ik bang, ik wist niet wat er gebeurde en toen stopte het, ik draaide me om en een gevoel van rust kwam tot mij en een glimlach, toen besefte ik dat het goed was, mijn gids er was, helaas heb ik daarna nooit meer iets gehoord en gevoeld. Heb regelmatig een gesprek gehad waarom ik bang was en schrok en dat ik nu weet dat het goed is, tevergeefs, hij heeft afstand genomen en dat maakt me verdrietig en gefrustreerd. Maar ik koester dat moment nog steeds, het staat nog zo helder voor me vooral zijn stem
Liefs,
Monique
Hoi Monique,
Wat een prachtige en bijzondere ervaring.
Kan het misschien zijn dat een stukje, een heel klein stukje, van jezelf het toch nog een beetje tegenhoudt?
Meestal is dit een stukje dat bang is dat er van alles gaat veranderen als de gidsen echt dichtbij komen. Dat we dan andere keuzes ‘moeten’ gaan maken, door wat we dan gaan voelen of door de inzichten die we krijgen.