Mijn weg naar een goede gronding. De eerste keer dat ik het woord gronding tegenkwam, was na een lange dag op de middelbare school.
Ik was 14 jaar en ik kwam doodmoe thuis. Elke stap die ik moest zetten was me te veel. Ik voelde me licht in mijn hoofd en kon me niet meer focussen op wat ik die middag nog moest doen.
In de hoop een beetje bij te komen dronk ik een glas koud water en at een stukje pure chocolade. Het hielp iets, want ik voelde me iets meer wakker, maar bij lange na niet genoeg.
Dat was de reden dat ik besloot mijn laptop open te klappen en te zoeken naar antwoorden. Waarom voelde ik me zo wazig? Ik was wist dat ik gewoon gezond was.
Dat was het moment dat ik de termen gronding en aarding tegenkwam en het was een openbaring. Alle kenmerken van een slechte gronding herkende ik:
- slecht kunnen concentreren
- je moe voelen
- het gevoel hebben dat je zweeft
- licht in je hoofd voelen
- het gevoel hebben dat je vol zit
- last van je benen hebben/ zware benen hebben
- het gevoel hebben dat je tegen een muur op moet boksen als je op staat
- je ademhaling blijft hoog en gaat niet naar je buik
- niet veel prikkels kunnen hebben op een dag
- dit alles ondanks dat je B12 en ijzer waarden in je lichaam normaal zijn
Het was duidelijk dat ik mijn gronding moest verbeteren.
Heel veel verschillende technieken proberen
Naar aanleiding hiervan hem ik heel veel artikelen en boeken gelezen over jezelf gronden.
Op die manier kwam ik heel veel technieken tegen die voor een goede gronding konden zorgen.
Het dragen van hematiet
Een van de eerste dingen die ik deed was een hematiet aanschaffen en bij me dragen in mijn broekzak. Dit is een steen die helpt bij jezelf gronden en dat maakte voor mij al een fijn verschil. Ik zweefde niet meer en mijn benen voelde ook minder zwaar.
Het was echter nog niet genoeg. Ik kon nog steeds niet tegen prikkels en ook was mijn concentratie niet goed. Dat is helemaal niet handig als je moet leren voor tentamens en elke dag in een drukke klas zit.
Ademhaling verdiepen
Het tweede wat ik bewust ging doen was bewust mijn ademhaling naar mijn buik brengen.
Door mijn hand op mijn buik te leggen en er rustig naartoe te ademen was dit vrij snel gebeurd. Ik herhaalde dit meerdere keren per dag, gewoon terwijl ik in de klas zat.
Dat bracht me zeker een stapje verder. Mijn focus werd er veel beter van en ik kon meer achter elkaar doen zonder wazig te worden.
Mediteren
Het volgde wat ik begon te doen was mediteren. Ik had een hele mooie visualisatie gelezen over wortels die vanuit je voeten de aarde in groeien. Deze vond ik heel fijn en deed ik elke dag. Ik ging er zelfs eerder mijn bed voor uit.
Het enige wat ik aan had gepast was de kleur van de wortels. Deze waren bij bij rood/oranje. Dezelfde kleur als de stuitchakra.
Wanneer ik deze meditatie deed, had ik de hematiet niet nodig. Daar was ik heel trots op, want het maakte me dus zelfstandiger.
Iets extra’s leverde me het echter niet op en daar baalde ik behoorlijk van, want ik voelde me nog steeds niet goed in de klas.
Bewust lopen en contact maken met de aarde
Toen las ik iets wat veel beter bij mij als persoon paste, namelijk het op blote voeten lopen en op die manier contact maken met de aarde.
Ik had een hekel aan schoenen en sokken, dus dit sprak mij ontzettend aan.
Het enige wat ik eigenlijk echt anders hoefde te doen was bewust focussen op het contact tussen mijn voeten en de grond, want ik liep al veel op blote voeten.
Dit maakte voor mij het grote verschil waar ik naar op zoek was. Eindelijk voelde ik mezelf staan en ik kon ook blijven staan.
Ik begon met het dragen van schoenen met een dunne boden en het liefst zonder sokken. Zo kon ik op school ook veel beter de aarde voelen. Heerlijk!
Hier werd ik zo blij van!
Mijn uiteindelijke grondingsritueel
Door deze oplossing, stopte ik met de grondingsmeditatie. Ik vertrouwde op het contact met de aarde en mijn hematiet.
Op een gegeven moment kocht ik dan ook een armband van hematiet en dat was helemaal krachtig. Iedere keer als ik er even bewust naar keek, werd ik aan mijn gronding herinnert en bracht ik mijn aandacht naar de aarde toe.
Dat was mijn ritueel geworden. Mijn ademhaling verdiepen deed ik ook niet veel meer. Dat deed ik alleen in de situaties waarin het me echt allemaal te veel werd. Bijvoorbeeld bij een ruzie in de klas, een les van een overspannen docent of als mijn ouders een discussie hadden.
Op die momenten gebruikte ik mijn ademhaling om de spanning uit mijn buik uit te blazen en zo los te laten. Dat zorgde ervoor dat ik niet overprikkelt raakte en daar zorgt het 10 jaar later nog steeds voor.
Op dit moment draag ik ook mijn hematiet niet meer bij me. Het is niet meer nodig. Na jarenlang trouw elke dag bewust gronden, heeft mijn onderbewustzijn het overgenomen.
Mijn gronding gaat nu net zo automatisch als mijn ademhaling en hartslag.
Misschien is dit ook wel zo gegroeid omdat ik veel meer van de aarde ben gaan houden. Het voelt nu als mijn thuis en daardoor sta ik ook bewust bij haar stil. We zijn verbonden, want we horen bij elkaar.
De weg naar een goede gronding
Een goede gronding ontwikkel je door dingen uit te proberen. Zo vind je namelijk de dingen die bij jou passen en daardoor het beste voor je werken.
Voor jou werkt een edelsteen misschien het allerbeste, voor de ander de meditatie. De volgende heeft meer baat bij een bewuste diepe ademhaling en weer iemand anders bij het op blote voeten door het bos lopen.
Waarschijnlijk heb je eerst een aantal van de grondingstechnieken nodig, zodat ze je allemaal een beetje kunnen helpen tot je de juiste voor jou vindt en onder die knie hebt.
Probeer het dus rustig uit en maak er je eigen ding van. Voor je het weet is het voor jou ook iets dat automatisch gaat.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
0 Reactie(s)