‘Ik wil niet.’ Zo’n begrijpelijke gedachten om te hebben. Er zijn ook zoveel dingen niet leuk en dat is nog zachtjes uitgedrukt. Je moet zoveel dingen doen die eigenlijk helemaal niet bij je passen en je veel te veel energie kosten.
Het is niet vreemd als je innerlijke kind, of een ander deel van jezelf, heel duidelijk ‘ik wil niet!’ roept.
Dat deel van jou, en jij, willen hele andere dingen in het leven.
Bijvoorbeeld meer vrije tijd, meer geld voor leuke dingen of de rust om even helemaal niks te doen.
En, dat mag je ook willen.
Wat ik met je wil bespreken, doet daar helemaal niks aan af.
Er is alleen een valkuil die hierbij hoort die het je nog lastiger kan maken.
De valkuil van ‘ik wil niet’
Die valkuil wordt actief als je regelmatig op herhaling ‘ik wil niet’ denkt.
Dat creëert namelijk zo’n enorme spanning, waardoor het allemaal nog zoveel zwaarder wordt.
En als het echt vanuit je innerlijk kind vandaan komt, is dit misschien niet eens echt nodig.
Een voorbeeld
Denk maar eens aan een heel mooi kindje dat echt geen zin heeft in de schooldag.
Ze huilt en ze blijft maar zeggen dat ze niet wil. ‘Ik wil echt niet!’
Misschien is ze nog moe, omdat ze slecht geslapen heeft. Misschien wil ze liever thuis tekenen.
Of ze vindt het spannend, omdat ze vandaag een nieuwe activiteit gaan introduceren.
Maar, toch gaat ze deze dag naar school. En een half uurtje later, terwijl de les bezig is, is heel haar gevoel weggezakt.
Ze lacht weer en ze gaan zo nog eens tekenen ook.
Aan het einde van de dag vertelt ze vol blijheid met stralende ogen hoe leuk deze dag wel niet was.
Gaat dat met elke schooldag waar ze geen zin in heeft zo, nee zeker niet. Sommige dagen zijn van het begin tot het einde stom volgens haar.
Wat als we altijd luisteren naar het niet willen?
Wat was er met deze dag gebeurd als we toe hadden gegeven aan haar niet willen?
Misschien had ze thuis dan ook een leuke dag gehad.
Maar, wat als we er de volgende dag ook weer aan toegeven? En, de volgend ook? En die daarna ook? Wat als we helemaal meegaan in haar ‘ik wil niet?
Dan wordt school een steeds vervelendere plek. De weerstand om naar school te gaan wordt alleen maar groter. En, de dagen dat ze dan wel gaat, zijn echt helemaal niet leuk meer.
De spanning is namelijk zó groot geworden dat het omschakelen en genieten niet meer lukt.
Zelfs al gaan ze haar lievelingsdingen die dag doen.
Het maakt niet meer uit, want ze zit op gevoelsniveau volledig vast in die weerstand van het niet willen.
Dit werkt ook zo als je volwassen bent
Zo kan het ook nog steeds werken als je volwassen bent.
Het is niet erg om af en toe een spijbeldag te nemen.
Maar, ook wij hebben die valkuil dat de spanning van ‘ik wil niet!’ zo groot wordt, dat we niet meer om kunnen schakelen.
Dat zelfs al valt de dag mee en is het op het werk toch eigenlijk wel heel erg gezellig, dat we dat niet meer kunnen voelen.
Het spanningsgevoel blijft dan of we voelen niet zoveel.
En dat kan ook zomaar leiden naar een burn-out. Of je maakt de keuze om een baan op te zeggen die, als je naar een paar jaar terugkijkt, zo slecht nog niet was.
Dit is een vraag om voor te leggen aan een lifecoach
Daarom is mijn uitnodiging om je ‘ik wil niet’ serieus te nemen.
Meestal is het allerbeste wat je kunt doen erover praten. Dat kan ook met een coach zijn.
Dat helpt je om die ‘ik wil niet’ goed uit te pluizen en te ontladen, zodat je je basisgevoel en standpunt weer helder krijgt.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
WoW Scarlet, wat sla je de spijker weer volledig op de kop. Ook ik zit nu in deze situatie en weet even niet wat ik er mee moet. Ik “moet” voor mijn werk een opleiding volgen op het gebied van wetskennis. Dit is een pittige opleiding, en laat in hier nou minder goed in zijn en……. Mijn lichaam en innerlijk kind zeggen “NEE”l stoppen, ren weg “ en dit geeft veel spanning. Mijn ratio zegt. Kom ga het nou gewoon aan, misschien leer je er wat van en brengt het je nieuwe kansen. Maar intern wil ik vluchten.
Ik praat erover, en probeer in ieder geval huiswerk en studie aan te gaan “onder protest “ . Maar vluchten naar een andere baan wil het innerlijk kind zeker dank voor weer inzicht dat ik niet de enige ben. En ga zo door. Het universum heeft mij via jouw nog zoveel te leren
Eye ️ opener weer voor mij, dank je wel
Graag gedaan. 🙂