‘Ik wil niet.’ Zo’n begrijpelijke gedachten om te hebben. Er zijn ook zoveel dingen niet leuk en dat is nog zachtjes uitgedrukt. Je moet zoveel dingen doen die eigenlijk helemaal niet bij je passen en je veel te veel energie kosten.

Het is niet vreemd als je innerlijke kind, of een ander deel van jezelf, heel duidelijk ‘ik wil niet!’ roept.
Dat deel van jou, en jij, willen hele andere dingen in het leven.
Bijvoorbeeld meer vrije tijd, meer geld voor leuke dingen of de rust om even helemaal niks te doen.
En, dat mag je ook willen.
Wat ik met je wil bespreken, doet daar helemaal niks aan af.
Er is alleen een valkuil die hierbij hoort die het je nog lastiger kan maken.

De valkuil van ‘ik wil niet’

Die valkuil wordt actief als je regelmatig op herhaling ‘ik wil niet’ denkt.
Dat creëert namelijk zo’n enorme spanning, waardoor het allemaal nog zoveel zwaarder wordt.
En als het echt vanuit je innerlijk kind vandaan komt, is dit misschien niet eens echt nodig.

Een voorbeeld

Denk maar eens aan een heel mooi kindje dat echt geen zin heeft in de schooldag.
Ze huilt en ze blijft maar zeggen dat ze niet wil. ‘Ik wil echt niet!’
Misschien is ze nog moe, omdat ze slecht geslapen heeft. Misschien wil ze liever thuis tekenen.
Of ze vindt het spannend, omdat ze vandaag een nieuwe activiteit gaan introduceren.
Maar, toch gaat ze deze dag naar school. En een half uurtje later, terwijl de les bezig is, is heel haar gevoel weggezakt.
Ze lacht weer en ze gaan zo nog eens tekenen ook.
Aan het einde van de dag vertelt ze vol blijheid met stralende ogen hoe leuk deze dag wel niet was.
Gaat dat met elke schooldag waar ze geen zin in heeft zo, nee zeker niet. Sommige dagen zijn van het begin tot het einde stom volgens haar.

Wat als we altijd luisteren naar het niet willen?

Wat was er met deze dag gebeurd als we toe hadden gegeven aan haar niet willen?
Misschien had ze thuis dan ook een leuke dag gehad.
Maar, wat als we er de volgende dag ook weer aan toegeven? En, de volgend ook? En die daarna ook? Wat als we helemaal meegaan in haar ‘ik wil niet?
Dan wordt school een steeds vervelendere plek. De weerstand om naar school te gaan wordt alleen maar groter. En, de dagen dat ze dan wel gaat, zijn echt helemaal niet leuk meer.
De spanning is namelijk zó groot geworden dat het omschakelen en genieten niet meer lukt.
Zelfs al gaan ze haar lievelingsdingen die dag doen.
Het maakt niet meer uit, want ze zit op gevoelsniveau volledig vast in die weerstand van het niet willen.

Dit werkt ook zo als je volwassen bent

Zo kan het ook nog steeds werken als je volwassen bent.
Het is niet erg om af en toe een spijbeldag te nemen.
Maar, ook wij hebben die valkuil dat de spanning van ‘ik wil niet!’ zo groot wordt, dat we niet meer om kunnen schakelen.
Dat zelfs al valt de dag mee en is het op het werk toch eigenlijk wel heel erg gezellig, dat we dat niet meer kunnen voelen.
Het spanningsgevoel blijft dan of we voelen niet zoveel.
En dat kan ook zomaar leiden naar een burn-out. Of je maakt de keuze om een baan op te zeggen die, als je naar een paar jaar terugkijkt, zo slecht nog niet was.

Dit is een vraag om voor te leggen aan een lifecoach

Daarom is mijn uitnodiging om je ‘ik wil niet’ serieus te nemen.
Meestal is het allerbeste wat je kunt doen erover praten. Dat kan ook met een coach zijn.
Dat helpt je om die ‘ik wil niet’ goed uit te pluizen en te ontladen, zodat je je basisgevoel en standpunt weer helder krijgt.

Scarlet Le Pair

Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.

Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.