Een rakend verhaal over oordelen. Dit verhaal wil ik graag met je delen, omdat het mij zo heeft geraakt dat ik heel makkelijk kon stoppen met oordelen over anderen. Dit heeft mij geholpen los te laten wat anderen doen en alleen maar te bekijken of ik ze wel of niet in mijn leven wil hebben. Meer niet, zonder oordeel.
Een man in de tram: een rakend verhaal over oordelen
Het verhaal begint met een journalist of schrijver die in de tram naar huis zit. Op een gegeven moment stapt er een vader met zijn twee zoons in de tram en nemen even rustig plaats. Als de tram eenmaal in beweging is, komen de jongens van hun plek af en beginnen wild rond te rennen. Even ergert onze journalist hier zich aan, maar niet lang, want de jongens doen nog niet zo heel veel verkeerd.
Jammer genoeg worden de jongens steeds drukker en gekker en beginnen ook een andere passagier lastig te vallen. Dit irriteert de journalist en hij haalt even diep adem. Hij kijkt naar de vader en ziet de man rustig achterover zitten met zijn ogen dicht. Totaal niet geïnteresseerd in wat zijn zoons aan het doen waren. De journalist raakte hier behoorlijke geprikkeld van en begon de vader te beoordelen. ‘Het was een slechte vader die zijn zoons niet opvoeden en geen respect bij bracht. Het interesseerde hem niet dat zijn jongens mensen lastig vielen. Het was een profiteur die vast dacht dat de maatschappij verantwoordelijk was voor de opvoeding van zijn kinderen.’ Zo ging het maar door in het hoofd van onze journalist tot hij er schoon genoeg van had. Boos en geërgerd stond hij op en liep naar de vader toe. Hij vroeg de man waarom hij zijn kinderen niet in bedwang kon houden. ‘Je ziet toch dat ze andere lastigvallen!’
De vader keek omhoog op met tranen in zijn ogen. “Sorry meneer. We komen net uit het ziekenhuis en mijn vrouw, hun moeder, is zojuist overleden. Ik weet even niet hoe ik verder moet en de jongens zijn volledig de controle kwijt. Het spijt me.” zei de man en begon te huilen.
Onze journalist had dit natuurlijk niet verwacht en was totaal van de kaart. Dit was zijn moment dat hij voortaan eerst alle feiten wilde weten voor hij een conclusie trok.
Je weet niet wat er bij de ander speelt of waar ze nog mee worstelen. Dat laat dit Een rakend verhaal over oordelen wel zien. Je weet nooit 100% waarom ze doen wat ze doen en dat is niet erg, als je het maar loslaat. Kijk alleen of jij deze mensen op basis van je intuïtie, wat je weet en wat je van ze hoort en ziet in je leven wil hebben. Dat is het enige wat je hoeft te doen en daar is oordelen echt niet voor nodig.
*Helaas weet ik niet meer precies waar ik dit verhaal vandaan heb, want ik had graag de bron erbij willen vermelden. Ken jij dit verhaal, laat het me dan even weten, zodat ik zeker weet dat het niet erg is dat ik het hier neerzet.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
Het verhaal is gelijk aan een verhaal uit het boek van Covey (7 eigenschappen).
Dat boek ken ik niet. Wat tof, dat ga ik zeker eens lezen.