Soms maak je iets mee dat je tot in je kern raakt. Wat er gebeurd is, blijft zich maar in je hoofd afspelen, op repeat. En in gedachten blijf je je maar afvragen wat er fout is gegaan, wat jij fout hebt gedaan waardoor het zo gelopen is. Een echt antwoord komt er echter niet. Niks voelt als de verklaring.
Het ligt aan mij: de controle terug willen pakken
Dat je mind dit doet, vaak zonder dat je dit zelf wilt, is niet zo vreemd. Het is heel vervelend en vermoeiend, maar niet raar.
Door jezelf af te vragen wat jij fout gedaan hebt pakt je systeem een stuk controle terug.
Als het namelijk aan jou ligt, kun jij iets doen om dit te veranderen of te voorkomen dat het nog een keer gebeurd.
Dit helpt je om te gaan met het gevoel van machteloosheid. Als het aan jou ligt, kun je er iets aan doen.
Dat voelt veel beter dan geen controle hebben en overgeleverd zijn aan de grillen van een ander.
Het ligt niet aan jou en dat is het probleem
Dit wordt heel erg lastig als wat er gebeurd is niet aan jou ligt.
Dan gaat je mind dingen aanwijzen die je niet ‘perfect’ hebt gedaan, dingen waarvan het helemaal niet erg is dat je die zo gedaan hebt.
Je wordt dan extreem kritisch op jezelf, op je gedrag en op je houding.
Daardoor kun je bijvoorbeeld een pleaser worden, eentje zonder grenzen.
Je systeem hoopt daardoor dat mensen je zo fijn vinden dat ze je niet meer in de steek laten.
Alleen werken relaties niet zo en verlies je jezelf hier steeds meer in.
Of je mind blijft volledig vastzitten in de situatie.
Het kan geen antwoord vinden en laat wat er gebeurd is niet meer los.
Het komt elke dag terug in je hoofd en ook in je dromen als je slaapt.
Aan de ene kant gaat het leven dan door, maar aan de andere kant blijf je in die situatie leven.
Het voelt dubbel, alsof je bewustzijn ineens in tweeën gesplitst is.
Waar je wel controle kunt vinden
Dit doorbreken is zeker niet makkelijk, maar er is iets wat je voor jezelf kunt proberen.
Wat kan helpen, is je aandacht te brengen naar waar je wel controle over hebt in de situatie.
En dat is hoe jij hiermee om wilt gaan.
Vanuit de spiritualiteit zouden we de vraag ‘wat zou je hiervan willen leren?’ stellen.
Dit niet vanuit het geloof dat wat er gebeurd is een reden heeft, door het universum gestuurd is, maar vanuit het geloof dat je zelf naar iets mag kijken en mag analyseren wat je er voor jezelf uit wilt halen.
Dat moet niet, je bent niks verplicht, maar het mag wel.
Misschien wil je er bijvoorbeeld van leren dat als je merkt dat je het gevoel hebt dat je niet echt jezelf kunt zijn bij iemand, dat het dan goed is om afstand te nemen.
Of dat je mag oefenen veel eerder je grenzen aan te geven.
Het verschil zit hem in de lading
Dit is dus eigenlijk de shift van ‘wat heb ik fout gedaan?’ naar ‘wat wil ik hier uithalen voor mezelf?’
Die woorden lijken misschien op elkaar, maar de lading ervan is heel anders.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
0 Reactie(s)