Soms ben je gewoon zo

Soms ben je gewoon zo. Een van de grootste valkuilen van jezelf ontwikkelen is te ver gaan met die ontwikkelen. Jezelf tot een perfect plaatje en mens willen ontwikkelen.

Je bent wie je wilt zijn

Een van mijn favoriete motto’s is dat je eigenlijk diep van binnen bent hoe je als mens wilt zijn.
De eigenschappen die jij het liefste zou ontwikkelen horen ook bij je.
De meeste talenten die je zou willen bezitten, kun je ook echt ontwikkelen. Misschien niet altijd zoals het voorbeeld dat je voor ogen had, maar dan wel op een andere manier.
De normen en waarden waar naar jij zou willen leven, zijn jouw normen en waarden.

Het komt alleen niet altijd uiting zoals je zou willen.
Er kunnen bijvoorbeeld angsten, onzekerheden, overtuigingen of beschermingsmechanismes in de weg staan.
En de grootste blokkade is nog altijd jezelf tijd en ruimte geven om te oefenen en weer bij je kern te komen.

De valkuil: jezelf kwijtraken door te blijven ontwikkelen

Er is echter iets waar we voor op mogen passen en dat is jezelf zover willen veranderen dat je jezelf niet meer bent.
Een heel simpel voorbeeldje daarvan is georganiseerd willen zijn.
Sommige mensen zijn dat gewoon of zijn dat in de kern. Er zijn echter ook mensen waarbij het een georganiseerde chaos hoort te zijn.
Als zo’n georganiseerd chaotisch mens alles volledig wil gaan plannen, gaat dat nooit rust geven.
Dan ontstaat er een gehaast, gepusht, verplicht en onrustig gevoel. Zelfs wanneer de agenda strak en netjes ingevuld is.

Dan kost de verplichte verandering je meer dan hij oplevert.

De truc is te achterhalen wat je echt wilt

Als we dit voorbeeld verder bekijken is het georganiseerd zijn waarschijnlijk niet eens de echte wens, maar een soort perfect beeld.
Waarschijnlijk is er dan iemand in je leven die alles goed georganiseerd heeft en daardoor rust heeft en waarbij het echt lekker lijkt te gaan.
Daardoor wordt er gedacht dat als wij ook zo worden, wij ook die rust hebben.

Het eigenlijke doel is dus helemaal niet georganiseerd zijn, maar rust hebben. Heel iets anders. Alleen het organiseren leek het beste middel naar het doel. Dat was het voorbeeld.

Uiteindelijk zal in zo’n situatie meestal blijken dat er inderdaad iets meer georganiseerd mag worden, maar met name in de planning van de verplichte dingen, zodat er een vast ritme ontstaat. Meer niet.
En de echte oplossing van dit voorbeeld? Meer tijd en ruimte maken om naar buiten te gaan en jezelf toestemming geven om jezelf te zijn.
Die verandering was namelijk met name gewenst doordat er veel kritiek was geweest op de chaos. Die kritiek was de oorzaak van de pijn en onrust.