Gelukkig zijn en jezelf zijn lijken vaak volledig hand in hand te gaan, maar dat is eigenlijk niet altijd zo. Dat heeft alles te maken met je focus en je intentie. Dat klinkt misschien best ingewikkeld, maar ik ga me best doen om dit helder te maken.
Laten we dit onderzoeken door een voorbeeldje te gebruiken.
Ik wil gelukkig zijn
Stel dat ik voor mezelf als doel (of goede voornemen) heb neergezet dat ik gelukkig wil worden. Ik wil meer genieten van het leven.
Daardoor kan ik gaan onderzoeken wat ik allemaal leuk vind om te doen. Waar word ik gelukkig van?
Dan kom ik erachter dat ik heel erg gelukkig ben als ik lekker in het bos aan het slenteren ben.
Maar, dat kan ik niet elke dag. Ik heb ook mijn werk, mijn gezin en allerlei verplichtingen.
Dat geeft zoveel druk en onrust. En het enige wat ik wil is naar het bos gaan. Maar, dat gaat niet.
Ik kan niet naar de plek waar ik gelukkig ben, waar ik mezelf ben.
Daardoor ontstaat onbewust ook steeds meer het gevoel dat ik niet mezelf ben. Ik kan zo mezelf niet zijn.
Misschien ontstaat er hierbij ook wel een lichte fixatie op naar het bos gaan.
Andere dingen die ik ook wel leuk vind om te doen, voelen veel minder leuk aan. Daar heb ik veel minder zin in.
Zo krijg ik steeds meer een bah-gevoel.
En, als ik dan eindelijk weer naar het bos kan, blijkt dat ik daar mijn draai niet in kan vinden.
Zo gelukkig word ik er eigenlijk ook niet van. Na een klein kwartiertje wil ik eigenlijk gewoon weer naar huis.
Mezelf focussen op steeds meer mezelf zijn
Maar, wat als ik me in plaats van gelukkig zijn focus op mezelf zijn?
Dan onderzoek ik misschien juist hoe ik in mijn dagelijkse dag meer mezelf kan zijn.
Hoe kan ik overdag meer bij mezelf blijven?
Hoe kan ik meer uiting geven aan wie ik bent?
Dan begin ik misschien eerst met bewuster overdag in te checken bij mijn lichaam en te werken met mijn ademhaling.
Ik houd een dankbaarheidsdagboekje bij.
Dat voelt fijn. Het gaat nog wel met vallen en opstaan, maar ik voel me steeds meer geaard.
En, dan kom ik vanzelf ook tot de conclusie dat wat bij mezelf zijn hoort ook vaker naar het bos gaan is.
Daar kan ik namelijk heerlijk ontspannen en genieten van alle kleuren van de natuur.
Alleen ligt er dan geen druk op om er naartoe te gaan. Ik ben al meer content met mezelf (en mijn leven).
Het is een toegevoegde waarde, maar het maakt niet het grote verschil.
De intentie hierbij is dus behoorlijk anders.
We zouden misschien, als we het op deze manier bekijken, voorzichtig kunnen stellen dat content zijn met jezelf je gelukkiger maakt dan je focussen op jezelf gelukkig maken.
Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.
Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.
Wat een mooi stuk. Ik was hier gisteren ‘toevallig’ over aan het nadenken en kwam toen ook tot het volgende, stel je zelf eens de vraag, waarom voel ik mij nu niet gelukkig, wat kan er anders en wat is gelukkig zijn dan echt en waarom zijn we altijd maar aan het zoeken naar geluk, terwijl geluk in je zit, zo dichtbij,
Zulke toevalligheden zijn zo leuk. 🙂
Dat is zo mooi!
Interessant stukje
Ga ik over nadenken en toepassen
Ik richt me zeer regelmatig op mijn verlangens, dingen die ik wil (gaan) doen maar niet onderneem en me daardoor minder fijn voel. De verlangens worden steeds groter. Roept frustratie op omdat ik deze bv in mijn relatie niet kan toepassen, bv reizen, stedentrip buitenland.
Als ik dit nu ombuig naar wat jij hebt geschreven Scarlet, lijkt t mij meer rust te brengen en de verlangens niet meer op nummer 1 hoeven te staan om me prettig te voelen in/met mezelf (en in de relatie, zonder weg te cijferen gevoel)
Dank je. 🙂
Alleen dat verschil al klinkt en voelt zo goed.
En die rust, dat is zo’n waardevolle wegwijzer. 🙂
Nu pas stel ik me open om je bericht te lezen en niet toevallig op een moment dat ik zelf tot een belangrijk inzicht ben gekomen: “Tijdens het douchen komt er steeds weer verborgen verdriet naar boven waarvoor ik in het dagelijkse leven wegvlucht door schermpjes te gebruiken. Ik geef me tijdens het douchen letterlijk bloot aan mezelf.” Jouw tekst is zo mooi verwoord en iets dat ik ook de laatste dagen pas ben beginnen te ontdekken. Vroeger was het enig dat ik wou gelukkig zijn. Hierdoor ging ik bewust conflicten uit de weg en probeerde steeds weer de goede vrede te bewaren. Hierdoor verloor ik steeds weer een stukje van mezelf. De laatste tijd ben ik meer bezig met mezelf te zijn, mijn eigen authentieke zelf. Ik voel me beter en krijg meer respect van de belangrijkste mensen in mijn leven. WINWIN!
Zulke ‘niet toevalligheden’ zijn zo mooi.
Dat is zo prachtig! 🙂