Hooggevoeligheid: je eigen liefdevolle begeleider zijn

Posted on
Hooggevoeligheid: je eigen liefdevolle begeleider zijn

Je eigen liefdevolle begeleider zijn. Een van de valkuilen van de meeste hooggevoelige mensen is dat ze behoorlijk kritisch kunnen zijn naar zichzelf.
Je bent er dan heel erg goed in het benoemen wat je niet goed hebt gedaan, dat je jezelf niet zo mag voelen en dat je niet zo moeilijk moet doen.
Je bent heel erg goed in jezelf een schop onder je kont geven of bekritiseren wanneer het even niet meer gaat.

Jij bent al je eigen begeleider

En dat is hoe je jezelf begeleid in dit leven. Jij bent namelijk je eigen begeleider in dit leven.
Jij bent continu bij jezelf en praat continu tegen jezelf met je gedachtes.
Jij bent je eigen ouder geworden op het moment dat je (gezond) afstand nam van je ouders.

En als jij van de maatschappij of vanuit je opvoeding geleerd hebt om kritisch te zijn naar jezelf en zo tegen jezelf te praten, dan ben je niet echt een fijne begeleider voor jezelf.
Het is toch niet fijn als je iemand naast je hebt staan die veel kritiek geeft op de dingen die je doet en hoe je je voelt? Daar ga je uiteindelijk toch aan onderdoor of je sluit je helemaal af voor die persoon?

Dat gebeurt er ook vanbinnen bij jou als je zo kritisch tegen jezelf praat in je gedachtes.
Je gaat je steeds slechter voelen, steeds meer druk voelen tot je niet meer kunt.
Of je sluit je af van jezelf en van de wereld, je bent er niet echt meer.

Daarom is het zo belangrijk om je eigen liefdevolle begeleider te worden.

Je eigen liefdevolle begeleider worden

Het is tijd dat je niet langer je eigen kritische ouder bent, maar je eigen liefdevolle begeleider wordt.
Dat begint bij analyseren wat een liefdevolle motiverende en ondersteunende begeleider volgens jou inhoudt.
Wat zegt zo’n iemand allemaal als diegene echt naast je zou staan?

Maak eens een lijst met alle dingen die een liefdevolle begeleider tegen je zou zeggen.
Koppel ze daarbij ook zoveel mogelijk aan situaties dat je normaal niet zo leuk voor jezelf zou zijn, bijvoorbeeld:

Ik laat iets kapot vallen – “Dat is rot schat, maar kan gebeuren. Laten we kijken hoe we dit op gaan lossen”
Ik krijg nare kritiek van een collega – “Ik snap dat dat zeer doet en die pijn mag er zijn, maar je moet weten dat de gemeenheid niets met jou te maken heeft, maar met haarzelf”
Ik ben emotioneel en moe – “kom schat, we nemen een lekker kopje thee en schrijven het even allemaal van ons af”
“Je bent lief”
“Je bent zo slim”
“Je bent mooi”
“Ik hou van je”
“Doe maar gewoon echt je best”

En vervolgens is het tijd om te oefenen door dit daadwerkelijk tegen jezelf te gaan zeggen op de momenten dat het van toepassing is of achteraf als je er ineens aan denkt.

Het zal even onwennig voelen

Zo ‘lief’ tegen jezelf praten kan eerst heel erg raar en onwennig voelen. Het voelt dan nep, want het sluit niet aan bij je normale zijn en gevoel.
Dat is heel logisch en niet erg.
De vraag is alleen of je naar dit onwennige gevoel gaat luisteren of dat je gaat voor een liefdevollere relatie met jezelf.

Ik zou het wel weten, jij ook?
Alleen al het oefenen met je eigen liefdevolle begeleider zijn is al heel erg fijn. 😉

Leesstip: hooggevoeligheid, hoogsensitiviteit en hooggevoelig zijn

 

0 Reactie(s)

Reactie achterlaten

Your email address will not be published.