Vergeten valkuilen van empathische mensen. Als we het over empathisch zijn of hooggevoeligheid hebben, dan komt de valkuil van jezelf verliezen in de ander altijd wel aan bod.
Daarnaast is een ander vaak genoemde valkuil dat je over je eigen grenzen heen gaat voor de ander en ook dat je niet goed genoeg voor jezelf zorgt.
Dit klopt ook allemaal, maar er zijn ook een aantal vergeten valkuilen van empathische mensen en die wil ik graag met je delen.
3 vergeten valkuilen van empathische mensen
Invullen wat de ander denkt en vindt
Doordat we vaak ‘voelen’ wat iemand voelt, proberen we daar (onbewust) vaak de oorzaak van te achterhalen. Dan weten we namelijk wat we kunnen doen om te helpen. Daarnaast helpt dit ons ook om de situatie wat meer los te laten en weer bij onszelf te komen.
Het is op zich dus ook niet zo heel erg om dit te doen, maar het kan wel doorslaan. Dat gebeurt wanneer je aannames gaat maken en niet meer checkt of ze wel kloppen. Je luistert dan niet goed meer naar wat de ander te zeggen heeft en blijft bij je eigen conclusie.
Hierdoor ontstaan vaak miscommunicaties en die zien we het duidelijkst terug in de relaties met mensen die het dichtste bij ons staan.
Misschien herken je dit wel in de situaties waarin je partner zich niet lekker voelt en jij probeert te achterhalen wat er aan de hand is.
Blijven doorvragen
Een aanverwante valkuil hiervan is dat je door blijft vragen over wat er aan de hand is. Je voelt dat er iets is en dat zit je dwars. Je wilt het plaatsen en duidelijkheid hebben, anders blijft dit gevoel knagen.
Dit kan de ander heel erg irritant gaan vinden. Dat kan komen doordat ze geen zin hebben om erover te praten, maar soms kunnen ze ook nog zelf niet bij hun gevoel. Het kan ook zijn dat ze gewoon de juiste woorden nog niet kunnen vinden en praten nog niet gaat of ze zijn juist hun eigen gevoel aan het verwerken, waardoor ze het echt niet aan je uit kunnen leggen.
Wat je voelt bij een ander op jezelf betrekken
Een gevolg van de bovenstaande valkuilen is dat je, als je geen duidelijkheid krijgt, het gedrag en de gevoelens van een ander op jezelf gaat betrekken.
Je denkt dan bijvoorbeeld dat de ander niet met je wil praten, dat deze iets achterhoudt of dat jij iets gedaan hebt waardoor hij/zij zo doet.
Hier hoeft helemaal niks van waar te zijn, maar je kunt jezelf er wel helemaal gek mee maken. Dan wordt je onzeker, eenzaam en verdrietig.
Probeer jezelf bewust te blijven van deze valkuilen, zodat je jezelf op tijd kunt stoppen en wat van de ander is bij de ander te laten.
Als zielscoach is het mijn missie is om spiritualiteit tastbaar en begrijpelijk te maken door praktische tips en tools aan te reiken, op een aardse maar ook luchtige manier.
Daarom duiken we de ene keer de energetische wereld in en de andere keer de mind in.
Ik moet op de tweede valkuil letten in ieder geval….
Helemaal op mij van toepassing! In de zoekmachine typte ik in ; doorslaan in aannames. Ik ben idd erg empatisch en ben hsper, echter nooit verwacht dat dit de valkuil is behorende bij empathie. zoals hierboven beschreven blijft het dan ook knagen. En ik baal daarvan. Ik vind het erg vervelend mij achteraf te betrappen op het doorschieten in het doen van aannames, zeker als ze niet geheel kloppen. Want dat past dan weer niet bij mijn intelligentie. Kan het zijn dat oud zeer hier aan het werk is en zoja hoe tackle ik dat? Hoe zet ik de rem op het doorslaan in aannames, ook al zijn ze deels waar(schijnllijk)?
Hey hey,
Wat heel erg helpt is als jezelf een manier van uiten geeft, zoals alles van je afschrijven. Daardoor ontstaat er meer ruimte in je hoofd om helder na te denken en dus niet hierin vast te lopen.
Het helpt ook heel erg als je hier nog bewuster op gaat letten. Iedere keer als je zo’n gedachtegang ingaat, herinner je jezelf eraan dat je zo niet wilt denken.