Wanneer doe je het in je eigen ogen echt goed genoeg? Kun je dat puur vanuit jezelf voelen of heb je daarin bevestiging van anderen nodig? Zullen we hier eens naar kijken?

Ik denk dat we allemaal de behoefte hebben om gezien, begrepen en erkend te worden.
En ik denk ook dat daar in de basis niks mis mee is.
Het wordt alleen lastig wanneer de erkenning van anderen belangrijker wordt dan wat je zelf van jezelf vindt.
Als je namelijk (onbewust) gaat zoeken naar de erkenning van anderen, dan kom je erachter dat niet iedereen dezelfde dingen goed of fijn vindt.
Sommige meningen daarover staan zelfs lijnrecht tegenover elkaar.
Daardoor kun je helemaal vastlopen.

Het wordt ook lastiger wanneer wat de ander ‘goed’ vindt tegen je eigen intuïtie of onderbuikgevoel ingaat.
Dan ontstaat er een behoorlijke tweestrijd in jezelf.
Je onzekerheid wil het graag aanpakken zoals de ander het van je verwacht.
Terwijl je eigen ik het wil doen op die manier die voor jou goed voelt, die bij jou past.

Je kunt het niet goed doen voor iedereen.
En je kunt het al helemaal niet goed doen voor iedereen én voor jezelf.

Wanneer is het goed genoeg voor jou?

Een manier om dit te doorbreken is voor jezelf te onderzoeken wanneer je het echt goed doet in je eigen ogen.
En dat is zeker niet altijd even makkelijk. Dat in woorden gieten kan een hele uitdaging zijn.
Vaak is er ook maar een manier om dit echt helder te krijgen: blijven proberen om het te omschrijven.

Iedere keer met een notitieboekje voor je gaan zitten en jezelf afvragen wanneer je het voor jezelf goed doet.
Iedere keer opnieuw het antwoord opschrijven wat er dan omhoog komt.
Dat is een manier om te graven in jezelf. Je eigen normen en waarden en kennis op te graven.
En op een gegeven moment vind je die rode draad in jezelf.

Kleiner beginnen

Soms helpt het ook om kleiner te beginnen.
Je kunt bijvoorbeeld er ook een gewoonte van maken door elke avond aan jezelf te vragen wat je in je eigen ogen goed gedaan hebt die dag.
Dat is ook gelijk een manier om je zelfvertrouwen en zelfwaardering te voeden.
En als je de antwoorden dan terugleest, kom je ook die rode draad tegen.

Een ander inzicht

Het is heel normaal als je tot de conclusie komt dat die rode draad een ander inzicht met zich meebrengt.
Dat je het in je eigen ogen goed doet wanneer je open en eerlijk bent bijvoorbeeld.
Maar dat je het lastig vindt om helemaal eerlijk te zijn. Er zijn bepaalde mensen in je omgeving waarvan je de reacties probeert te vermijden.
En je weet dat eerlijker zijn inhoudt dat je die reacties over je heen krijgt.

En dat is precies wat je onzekerheid op dit moment voedt.
Het vergroot die onzekerheid die van je verwacht dat je dingen doet om goedkeuring van anderen te krijgen.
Die onzekerheid die soms lijnrecht tegen je intuïtie staat.

Dat vraagt dus juist van je dat je toch eerlijk gaat zijn en de golf van emoties aangaat die daardoor ontstaat.
Maar dat, dat is juist helend.

Scarlet Le Pair

Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.

Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.