Herken jij het gevoel van eenzaamheid terwijl het er aan de buitenkant allemaal goed uit ziet? Mensen kijken tegen je op want jij bent die vrouw die alles onder controle heeft. Zij lijken niet te zien wat jij allemaal doet. En wat er in jouw hoofd afspeelt. Ondertussen voelt het zwaar en eenzaam.
Herkenbaar? De rol van de oudste dochter
Story of my life! Totdat ik jaren geleden steeds meer inzicht kreeg in de rol van de oudste dochter. Ik werd mij bewust van bepaalde patronen, waarom ik deed wat ik deed en hierdoor kon ik verandering aanbrengen. Ook bij mijn klanten zie ik dezelfde patronen.
Ik had in het verleden het gevoel dat ik er alleen voorstond ondanks mijn relatie. En eigenlijk is dit gemeen want ik sprak mijn gedachten en emoties niet uit. Dat had met mijn eigen ‘innerlijke criticus’ te maken, die mij vertelde dat ik me niet aan moest stellen. En vervolgens zuchtte ik en ging ik door. Opgeven is geen optie voor oudste dochters.
Ik hield thuis de toko draaiende. Op mijn werk voelde ik me verantwoordelijk en hiermee trok ik veel taken naar mij toe. Daarnaast wilde ik een goede dochter zijn, partner, zus, schoonzus, vriendin, buurvrouw. En ik vergeet vast nog een rol die ik goed wilde vervullen. Mijn hoofd draaide overuren met wat ik moest doen en wat ik vooral niet moest vergeten.
Oudste dochters krijgen op jonge leeftijd al verantwoordelijkheid toebedeeld ‘doe jij even je jasje aan, dan kan mama boven even wat pakken’ of ‘probeer jij het even zelf, mama moet even je zusje eten geven’. Het lijkt onschuldig maar hiermee leer jij al vroeg verantwoordelijkheid te dragen. Als je deze verantwoordelijkheid niet kreeg dan pakte jij deze zelf, bijvoorbeeld door te vragen: ‘mama, zal ik dat even voor jou doen?’.
Als oudste dochter ben je vaak ook de eerste die naar school gaat, de eerste die naar zwemles gaat; er is geen broer of zus is die je aan de hand meeneemt. Je leert dus om alleen in spannende situaties te stappen.
Positieve reacties
Je ouders en omgeving reageren positief. Dat is voor jou een signaal om dit nog meer te laten zien. Jij wordt steeds beter om het alleen op te lossen. Je past je aan naar wat anderen van jou verwachten en daar werd jij goed in. En hierdoor wordt het steeds moeilijker om hulp te vragen.
Daarnaast word je in de loop der jaren steeds beter om uit te stralen dat je alles onder controle hebt. Als iemand vraagt of je hulp nodig hebt dan roepen je dat alles goed gaat. Wanneer een ander aanbiedt om je te helpen wuif je het weg: ‘aahh zo lief maar dat is echt niet nodig’.
En begrijp me niet verkeerd, deze eigenschappen hebben je ver gebracht. Maar wanneer er ‘te’ voor staat kost het ook veel.
Niet gezien en niet gehoord
Ondertussen speelt er in je hoofd een ander gesprek af. Het voelt zwaar en alleen. Je voelt je geïrriteerd of gefrustreerd omdat anderen niet lijken te zien wat jij allemaal doet. Je voelt je niet gehoord en niet gezien.
Dat maakt het lastig om het uit te spreken. De binnenkant en buitenkant komen niet overeen. Door aan te geven hoe jij je voelt en/of hulp te vragen laat je zien dat dit beeld niet klopt. Je hebt het niet onder controle en je voelt je misschien ‘raar’. Misschien heb je wel het gevoel dat je gefaald hebt. Schaamte speelt hierbij een grote rol.
De vicieuze cirkel waar je vervolgens in belandt, bestaat uit meer doen en meer denken. Harder werken en een hoofd dat op volle toeren draait. Vaak ervaar je dat het anders mag. Dus ga je nadenken over de oplossing. Hoe kun je deze cirkel doorbreken. Dus ga je nog meer nadenken. Je denkt de oplossing te kunnen vinden als je maar goed genoeg na zou denken.
Vage klachten
Ik kreeg in die tijd (vage) klachten, mijn huid was onrustig, ik had last van mijn rug en schouders. Ik merkte dat ik een kort lontje had. En degene die ik lief had, moesten dat verduren. Dat zijn de personen waarbij mijn frustratie eruit kwam. En eerlijk, daarna voelde ik me schuldig maar het emmertje was voor een deel geleegd, dus ik kon er weer even tegenaan.
Dus ik ging weer door. Ik zat in mijn hoofd en was de verbinding met mijn lichaam kwijt. Ik ging door. Deed nog meer en dacht nog meer. En voelde me hierdoor nog meer alleen en dat voelde zwaar. En tegelijkertijd bedacht ik me dat ik me niet zo moest aanstellen, waar had ik het over en ik vergeleek me met die moeder aan de overkant van de straat met drie kids. Die had het echt allemaal onder controle (waarschijnlijk niet, maar zo leek het aan de buitenkant 😉 ).
Keer op keer hoor ik identieke verhalen van mijn klanten of oudste dochters met wie ik spreek. Oudste dochters zijn krachtig, ze kunnen veel dragen en zijn daar goed in. Het alleen doen en hierbij geen hulp vragen hebben ze goed ontwikkeld.
Kleine stapjes
Ik wil je graag een eerste kleine stap meegeven. Klein, omdat ik geloof in de kracht van kleine stapjes. Een kleine stap die haalbaar is zodat je succeservaringen opdoet. En elke dag een klein stap is aan het einde van de week, maand of jaar een hele grote stap. Dat wordt vaak onderschat.
Jezelf uitspreken
De eerste stap is jezelf uitspreken. Ik weet hoe spannend dat kan zijn. Maar begin met het uitspreken van jezelf bij personen bij wie jij je veilig voelt. Uitspreken geeft vaak al ruimte en je doorbreekt hierdoor je eigen gedachten. De kans is namelijk groot dat de ander een andere kijk op de situatie heeft. Hierdoor ontstaat er een nieuw perspectief en ruimte voor oplossingen, hulp die jij hiervoor niet zag.
De vicieuze cirkel
Samengevat: oudste dochters krijgen en pakken op jonge leeftijd (veel) verantwoordelijkheid. Ze zijn vaak de eerste die naar school gaan of op zwemles gaan of een andere grote stap nemen, waardoor ze leren om alleen in ‘spannende’ situaties te stappen en te vertrouwen op zichzelf. De omgeving beloont dit gedrag, waardoor je er meer van gaat doen. Hierdoor leer jij geen hulp te vragen en eenmaal volwassen doe jij het alleen. Dat kan zwaar en eenzaam voelen. Je hiervan bewust zijn is de eerste stap naar verandering.
Nieuwsgierig? Dan nodig ik je graag uit op mijn Instagram account
Mijn naam is Monique Jansen. Mijn moeder, dochter en ik zijn oudste dochters en ben daardoor bekend met de dynamiek. Ik vind het geweldig om met een oudste dochter samen te werken. Daarom help ik vrouwen die oudste dochter zijn afrekenen met hun piekergedachten zodat ze volledige aandacht zonder schuldgevoel voor zichzelf, partner en kinderen hebben. Ben je nieuwsgierig, op mijn Instagram account krijg jij een eerlijk kijkje in het leven van een oudste dochter. Op mijn website kun je ook meer informatie vinden over oudste dochter
De natuur is mijn therapie. Een wandeling door het bos, met mijn handen in de aarde, in de moestuin of aan de slag met pure essentiële oliën. Elke maand zal ik je meenemen in mijn olie avontuur, een olie uitlichten en DIY’s met je delen. Ben je geïnteresseerd neem dan eens een kijkje op mijn Instagram account waar ik deel over mijn zoektocht naar troepvrije producten en de kracht van de natuur.
Liefs Monique
Als oudste dochter, herken ik veel in dit artikel!
Interessant om te lezen Monique. In combinatie met andere gebeurtenissen, heeft me dit wel “opgebroken “. Nu ben ik bezig dingen te helen en beter voor mezelf te zorgen!
Hoi Arie, wat goed om te lezen dat je stappen zet in beter voor jezelf zorgen en het helen. Fijn om te lezen dat je veel herkenning leest in het artikel. Bewustwording is de eerste stap om het anders aan te pakken.