Hoe ga je het beste om met een schuldgevoel als je hooggevoelig bent? Vooral wanneer je, als je er logisch naar kijkt, geen reden hebt om je schuldig te voelen? Je schuldig voelen als hsp is heel vaak verbonden met ‘het goed willen doen’.
Vooral wanneer je niet helemaal helder hebt wat ‘goed’ inhoudt, is de kans groot dat je je sneller schuldig voelt.
Je twijfelt dan namelijk aan of je het wel goed gedaan hebt.
En wat als je het verkeerd gedaan hebt?
Wat als je daardoor iemand pijn gedaan hebt zonder goede reden?
Iemand pijn doen is sowieso iets wat je echt niet wilt, maar als het dan ook nog zonder goede reden is, dan snijdt dat heel diep.
Een goede reden: je grenzen aangeven
Met een goede reden bedoelen we bijvoorbeeld de situatie dat iemand over je grenzen heen gaat.
Misschien zelfs dat iemand je pest.
Dat is een goede reden om je grenzen duidelijk aan te geven.
Alleen kan iemand anders dat niet zo leuk vinden. Het was tenslotte voor hun heel veel makkelijker toen ze over je grenzen heen konden gaan en je voor hun karretje konden spannen.
Dus jouw grens doet de ander ‘pijn’.
Als hsp kun je je met zo’n gegronde reden al schuldig voelen, laat staan als je twijfelt of je grens wel oké is.
Of wanneer je twijfelt of het in deze situatie wel terecht is om een grens te trekken.
Dan wordt het schuldgevoel nog zoveel intenser.
Omgaan met een schuldgevoel
Er kunnen verschillende dingen zitten onder je schuldgevoel als je hooggevoelig bent.
Vaak zitten er zelfs meerdere dingen onder.
Je wilt lief zijn
Je wilt lief zijn, maar hebt het gevoel dat je dat nu (even) niet bent.
Dat is lastig, want je wilt lief zijn. Lief zijn is namelijk een van de kernredenen waarom je jezelf waardeert.
Het is misschien zelfs iets waar je een beetje trots op bent.
besef dat je nog steeds lief bent.
Je hebt misschien iets gedaan wat minder lief is, dus de actie, de handeling is minder lief.
Jij, als persoon, bent nog steeds lief.
Wat maakt jou lief?
Maak daar eens een lijstje van en daarnaast een lijstje met de minder lieve dingen die je gedaan hebt.
Maak de balans eens op, dan zul je zien dat je nog steeds heel lief bent.
Je mag niet voor jezelf opkomen
Dit is een vervelende belemmerende overtuiging.
Je hebt het gevoel dat je niet voor jezelf op mag komen, dus je straft jezelf er zo voor als je dat wel doet. Je moet namelijk meegaand zijn en vooral niet lastig zijn.
Dit ‘jezelf straffen met een schuldgevoel’ maakt het dragelijker om iets te doen wat anderen misschien niet leuk vinden.
Voor jou is het nu namelijk ook niet leuk. Je ‘lijdt’ met ze mee.
Besef dat je de situatie voor de ander ook niet beter maakt door je rot te voelen.
Probeer hier juist helemaal los van te komen en kijk rustig naar de situatie.
Ervaart de ander het echt zo heftig?
En zou je willen dat je kind/partner/vriendin worstelt met zo’n schuldgevoel in eenzelfde soort situatie?
Je hebt iets gedaan waar je zelf niet achterstaat
Je hebt iets gedaan waar je zelf niet achter staat. Het gedrag wat je hebt laten zien past helemaal niet bij wie je werkelijk bent.
Je schuldig voelen helpt je dit te verwerken en helpt je ook niet nog een keer in dezelfde valkuil te trappen.
Dit schuldgevoel blijft echter te lang hangen wanneer je nog niet helder hebt waarom je gedaan hebt wat je gedaan hebt.
Daardoor kun je ook niet voorkomen dat dit nog een keer gebeurd.
Wanneer je het volgende onderzoekt, zal het schuldgevoel langzaam maar zeker wegzakken:
- wat de triggers voor jou zijn geweest
- hoe je die triggers kunt herkennen
- wat je de volgende keer gaat doen als deze triggers er weer zijn
Wat is juist?
Je hebt je eigen normen en waarden nog niet helder en twijfelt er daarom aan wat ‘juist’ is.
Wanneer mag iemand zijn grenzen aangeven?
Op welke manier is dat gepast?
Waarschijnlijk weet je het antwoord op dit soort vragen wel, maar tegelijkertijd zijn ze nog niet helemaal concreet.
Dat schept ruimte om te twijfelen of je het wel goed hebt gedaan, of wat je gedaan hebt wel mag.
Probeer de situatie heel feitelijk te omschrijven en vraag jezelf af wat een gewoon goed mens in deze situatie zou moeten doen.
Dat geeft je de grip terug.
Je hebt (zelf)liefde nodig
Je innerlijk kind worstelt met een tekort aan (zelf)liefde.
Het wilt omarmt worden, warmte ontvangen en omdat het dit tekort komt, is er een schuldgevoel ontstaan:
‘er moet een reden zijn dat ik geen liefde ontvang, ik moet dus iets fout gedaan hebben.’
Dit is bijna altijd het geval als je je schuldig voelt, maar niet weet waarom je je schuldig voelt.
Je kunt niet aanwijzen bij welke situatie dit gevoel hoort, maar dat neemt het schuldgevoel niet weg.
Het is dus tijd om jezelf nog meer liefde te geven.
Leestip: zelfliefde.
Founder van ontspanninstuin.nl en momentjes.com.
Al ruim 16 jaar houd ik me bezig met spiritualiteit, psychologie en gezondheid (ook lichamelijk).
Voor mij hoort het allemaal bij elkaar.
Mijn passie is ‘intuïtie’.
Met alles wat ik doe heb ik dan ook de onderliggende intentie om je nog dichterbij jezelf en je eigen intuïtieve stem te brengen.
Hallo Scarlet, je artikel over schuldgevoel komt, zoals regelmatig ook andere onderwerpen, als geroepen.
Op het ogenblik zorg ik veel voor mijn moeder van 91, omdat mijn vader net overleden is en ik haar een zachte landing in de realiteit wil geven. Het kost me echt teveel na 2,5 maand en ik kies weer wat meer voor mezelf. Dat kost me zoveel moeite en geeft me….juist, een berg schuldgevoel. Dus dank je wel voor deze wijze les.
Fijne dag!
Wat ben je ontzettend lief dat je er zo voor haar wilt zijn en nog liever dat je ook voor jezelf zorgt, hoe lastig het ook is.
Jij ook een hele mooie dag toegewenst. 🙂